آیا کودک من بیش فعال است ؟
آیا کودک من بیش فعال است؟ این سوالی است که اکثروالدین ازخود میپرسند.
بیش فعالی که به اختصارADHDخوانده میشود نوعی اختلال شایع است که حدود هشت تا ۱۰ درصد کودکان را مبتلا می کند.
ویژگی های اولیه بیش فعالی از سال های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می شوند.
بیماری درپسران شایعترازدختران است که هنوزدلیل اصلی آن مشخص نشده است.
علائم بیش فعالی در کودکان چیست؟
1-اکثرمواقع کودک دست و پاهایش را تکان میدهد و بر روی صندلی، پیچ و تاب میخورد.
2-اکثرمواقع درکلاس درس یامکانهای دیگری که بایدروی صندلی بنشیند، ازجای خودبلند میشود.
3-اکثرمواقع کودک به طورافراطی دراطراف میدود، یاازهرچیزی بالامیرود، درصورتی که نباید این کارها رااانجام دهد (این مورد در نوجوانان و بزرگسالان، به وجودِ احساس بیقراری محدود میشود).
4-اکثرمواقع کودک نمیتواند بیسروصدادربازیهایافعالیتهای فراغتی شرکت کند.
5-اکثرمواقع در حالِ حرکت است یاطوری رفتارمیکندکه انگار «توسط یک موتوررانده میشود».
6-اکثرمواقع بیش ازحدصحبت میکند.
این نشانهها بایدحداقل، به مدتِ ۶ ماه ادامه داشته باشندودردوران کودکی، یعنی درسن۱۲سالگی یا قبل ازآن، مشاهده شوند.
به علاوه، این نشانهها بایددستکم دردو محیطِ مجزا(مثلا در مدرسه و در خانه)مشاهده شوندوموجب اختلال قابلتوجهی درعملکرد، تحصیلی یارفتاری کودک شوند.
تشخیص بیش فعالی در کودک به چه صورت است؟
تشخیص بیش فعالی با یک آزمون خاص امکانپذیر نیست.
مجموعه ای ازعلائم باید(حداقل در مدت شش ماه) مورد بررسی قرار بگیردکودک معمولا قبل ازهفت سالگی علاِئم رانشان می دهد.
همچنین کودکی که دارای این نشانه هاست بارفتارهایش اطرافیان خودرادرمحیط های مختلفی مانندمدرسه یاخانه دچارمشکل می کندوحتی باگروه دوستان و همسالان خودنیز به راحتی کنارنمی آید.
والدین کودکان بیش فعال باید چگونه رفتار کنند؟
والدینی هستند که نمی خواهند مشکل کودک خود را بپذیرند ومعمولا با بهانه آوردن ازهشدارهای معلمان وسایر اطرافیان طفره می روند.
این افرادازدرمان این اختلال واهمه دارند وگمان می کنند داروهایی که توسط پزشک تجویز می شود برای فرزندشان عوارض دارد.
این درحالی است که اگراین کودکان درزمان مناسب درمان نشوند، نمی توانند درامورآموزشی وفعالیت های اجتماعی خودموفق عمل کنندوممکن است برای خودواطرافیانشان مشکل آفرین باشند.
آیا بیش فعالی درمان دارد؟
درمان سریع برای ADHD وجود ندارداماعلائم آن قابل شناسایی و کنترل هستند.
بهتراست والدین برای کمک کردن به خودوکودکشان درمورداین اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنند.
همچنین برنامه تربیتی ویژه ای را متناسب با نیازهای فرزند خود طرح ریزی کننددرست است که کنار آمدن با کودکان بیش فعال کارساده ای نیست اما والدین باید بدانند که این کودکان ذاتا بدنیستنداما بدون مصرف داروورفتاردرمانی نمی توانند رفتارخودراکنترل کنند.
دراین مورد خانواده، معلم ومدرسه باید با یکدیگرهمکاری داشته باشند.
والدین بایدازتنبیه بدنی کودک خودجداخودداری کنند وبا اوبامحبت رفتار کنند.
دارودرمانی هم درصورت تجویز پزشک کمک بسیاری به این دسته ازکودکان می کند.
مطالعات نشان داده است رژیم های غذایی هم می تواند برای کمک به این افراد کارساز باشد. آنها باید از زیاده روی در مصرف شکروغذاهای حاوی آن مانند کیک، شیرینی، شکلات، بیسکویت ونوشابه های شیرین که تحریک کننده هستند خودداری کنند.
نکات تربیتی که درموردکودکان بیش فعال باید بدانیم:
زندگی با کودک بیش فعال، خستهکننده و طاقتفرسا است، ولی والدین میتوانند نشانههای آن را کنترل کرده و کاهش دهند.
شما میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا برچالشهای روزمره غلبه کند، انرژی او را به حوزههای مثبت هدایت کنید و آرامش بیشتری را به خانواده بیاورید. هر چه برخورد شما با مشکل کودک، زودتر و ادامهدارترباشد، احتمال موفقیت کودک در زندگی نیز بیشتر خواهد بود.
بدون دیدگاه