اضطراب جدایی مادر از کودک

اضطراب جدایی مادر از کودک fاضطراب جدایی (Separation Anxiety) نوعی ترس شدید برای جداشدن یا از دست دادن یک عزیز معرفی می‌شود. این نوع اضطراب معمولا در نوزادان و کودکان نوپا وقتی که مادر یا سایر مراقبان آن‌ها را ترک می‌کنند، شایع است با این حال می‌تواند بزرگسالان را هم تحت تاثیر قرار دهد.

اضطراب
شایعترین اختلال روانپزشکی درمیان کودکان بوده و ازلحاظ علت مراجعه به مراکز سلامت روان در مقام اول قرار دارد .
اختلال اضطرابی کلاسیک دوران کودکی، اختلال اضطراب جدایی است .
این اختلال در کودکان کمتر از 12 سال بیشتر شیوع دارد،

ویژگی اصلی اختلال اضطراب جدایی، ترس یا اضطراب بسیار زیاد در هنگام جدایی از خانه یا اشخاص دلبسته است و شدت آن بیش از آن است که از سطح رشد فرد انتظار می رود.

یکی از متغیرهای تأثیرگذار که میتواند نقش مهمی در زندگی کودکان داشته باشد عملکرد اجتماعی است.

اساس شکل گیری مهارتهای اجتماعی فرد در دوران کودکی پایه گذاری می شود؛ بنابراین پرورش این مهارتها دردوران کودکی از ضرورت زیادی برخوردار است

جدایی یک رفتار کاملا طبیعی و نشانه زیبایی از یک دلبستگی معنادار است، اما اضطراب جدایی می تواند برای همه ما ناراحت کننده باشد.

اضطراب جدایی مادر از کودک

 نوزادان:

اضطراب جدایی پس از درک کودک از ماندگاری اشیا ایجاد می شود. هنگامی که نوزاد شما متوجه می شود که شما واقعاً رفته اید (زمانی که هستید)، ممکن است او را بیقرار کند. اگرچه برخی از نوزادان در اوایل 4 تا 5 ماهگی اضطراب جدایی و دائمی اشیاء را نشان می دهند، اما بیشتر آنها در حدود 9 ماهگی دچار اضطراب جدایی قوی تر می شوند.

کودکان نوپا:

بسیاری از کودکان نوپا اضطراب جدایی را در سن 15 یا 18 ماهگی شروع به نشان دادن می کنند. جدایی زمانی که کودکان گرسنه، خسته یا مریض هستند دشوارتر است .همانطور که کودکان در دوران نوپا استقلال پیدا می کنند، ممکن است حتی بیشتر از جدایی ها آگاه شوند. رفتارهای آنها در هنگام جدایی پر سر و صدا، اشک آور و به سختی قابل توقف است.

کودکان پیش دبستانی:

زمانی که کودکان به 3 سالگی می رسند، به وضوح می فهمند که اضطراب یا التماس آنها در جدایی چه تاثیری بر ما می گذارد. این بدان معنا نیست که آنها استرس ندارند، اما مطمئناً برای تغییر رقابت می کنند. سازگار باشید؛ بر اساس درخواست کودک به اتاق برنگردید و مطمئناً برنامه های مبتنی بر اضطراب جدایی را لغو نکنید. ثبات مداوم، توضیحات و تلاش شما برای بازگشت زمانی که می گویید این کار را انجام می دهید، مهم است.

توجه: هنگام جدایی، به کودک خود توجه کامل داشته باشید، محبت کنید و محبت کنید. سپس سریع خداحافظی کنید.

هنگامی که در مورد بازگشت خود صحبت می کنید، مشخصاتی را که فرزندتان درک می کند ارائه دهید.
اگر می‌دانید تا ساعت 3 بعدازظهر برمی‌گردید، آن را طبق شرایط فرزندتان بگویید. به عنوان مثال، بگویید: “من بعد از زمان ناهار و قبل از میان وعده دوم برمی گردم.” زمانی را که می توانند بفهمند تعریف کنید. در مورد بازگشت خود از یک سفر کاری از نظر “خواب” صحبت کنید. به جای گفتن «3 روز دیگر به خانه خواهم آمد»، بگویید: «بعد از 3 خواب به خانه خواهم آمد.

 جدایی مادر از کودک
مهدکودک ذهن روشن با توجه به مهم بودن روند تدریجی جذب کودک به محیط جدید مطابق با رویکرد انسان گرایانه به کودک با حضور روانشناسان و متخصصین حوزه کودک در محیطی امن روند جذب کودک به کودکستان را به پروسه ی شاد همراه با آسودگی خیال برای کودک و مادر فراهم کرده است.

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *