اختلال اضطراب جدایی درکودکان
اختلال اضطراب جدایی درکودکان ازچه زمانی آغازمی شود؟
اختلال اضطراب جدایی درنوزادان (در سنین 8 تا 14ماه) بسیارطبیعی است، دراین محدوده سنی کودکان ازمحیط های ناآشنا وافرادغریبه دوری می کنند ونوعی ترس ذاتی نسبت به آن ها دارند.
اما این ترس درصورتی که درکودکان بالای 6 سال رخ دهدبسیارشدید تربوده وبیش ازچهارهفته به طول می انجامد.
که اصطلاحا به آن اختلال اضطراب جدایی درکودکان اطلاق می گردد.
اختلال اضطراب جدایی درکودکان چیست؟
اختلال اضطراب جدایی درکودکان، ترس ازجدا شدن ازمحیط خانه وخانواده می باشد.
براین اساس این دسته ازکودکان همواره ترس جدایی ازوالدین خود را دردل دارنداین ترس سبب شکل گرفتن اضطراب مستمردروجود آنها می شود.
علائم اختلال اضطراب جدایی درکودکان چیست؟
۱.کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، دچاریک نگرانی واقعی است مبنی براینکه درصورت ترک خانه وخانواده با پرستارش اتفاق ناگواری برای آن ها به وقوع می پیوندد.
۲.کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی بدون حضورپدرومادرش یا پرستارش ازخانه خارج نمی شود ودرهنگام بازی وانجام فعالیت های روزمره زندگیش به حضورآن ها نیاز دارد.
نکته مهم: از جمله علائم اضطراب جدایی در کودکان ترس ازجدایی است.
۳.اختلال اضطراب جدایی درکودکان گاهی تا حدی است که کودک بدون نزدیکتنش به رخت خواب نمی رود ودربرابرخواب مقاومت می کند.
این نوع اضطراب کابوس دیدن وبی خوابی می باشد.
به همین جهت کودک هرگزدوست ندارد درهنگام شب درجایی غیرازخانه خودش شب را سپری کند.
۴.نشانه های جسمانی ازدیگرعلائم اضطراب جدایی درکودکان به شمارمی رودبراین اساس کودک به محض جدا شدن ازافراد که وابستگی و دلبستگی شدید با آنها دارددچارمشکلات جسمانی وفیزیکی نظیردل درد، استفراغ وتهوع می شود.
اختلال اضطراب جدایی درکودکان غالبا پس ازیک رویداد استرس زا یا آسیب درزندگی کودک، مانند بستری دربیمارستان، مرگ یکی از عزیزان یافرد مورد علاقه کودک، تغییردرمحیط زندگی مانند مدرسه ومنزل ودرنهایت ازدست دادن حیوان خانگی مورد علاقه به وقوع می پیوندد.
نکته:کودکانی که والدینشان ازآنها بیش ازحد محافظت می کنندممکن است بیشتردرمعرض اختلال اضطراب جدایی باشند.
درحقیقت ممکن است لزوما بیماری کودک نباشدبلکه مظهراضطراب جدایی دروالدین وی باشد.
آیااختلال اضطراب جدایی کودکان درمان دارد؟
دربیشترمواردخفیف اختلال اضطراب جدایی درکودکان به اقدامات درمانی نیازندارد.
وبه مرورزمان وبا حضوربیشترکودک دراجتماعاتی مانند مهد کودک ومدرسه این اختلال به کلی برطرف خواهد شد.
کودک نیازداردتا با ایجاد احساس امنیت واطمینان به دیگران اعتماد کند.
درمواردشدید ترمانند مواردی که کودک ازرفتن به مدرسه گریزان است ودربرابرحضوردرمحیط های اجتماعی خودداری می کندلازم است که مورد بررسی و درمان واقع گردد.
با اختلال اضطراب جدایی کودک چگونه باید برخورد کرد؟
پس ازشناخت نشانه ها وعلائم اضطراب جدایی درکودکان نحوه برخورد با کودک ازدرجه اهمیت وارزش بسیار بالایی برخوردارمی باشد.
درابتدای امرلازم است که برعواطف، احساسات واسترس خود مسلط وفائق شد.
همچنین آرام وعاری بودن ازهراسترسی، بسیارتاثیرگذارومؤثرمی باشد.
چراکه وجود استرس دروجود فردامکان انتقال آن را به فرزندان هم محتمل می سازد.
نکته:هنگامی که والدین علائم اضطراب جدایی درکودکان رامشاهده کردند:
مناسب است که برای عواطف واحساسات کودک خود ارزش واحترام قائل شونددراین زمینه نباید برای جدا کردن کودک ازخودبه زورواجبارمتوسل شد.
نکته :دراین شرایط تشویق کودک به بازی کردن با همسالان ودوستانش وشرکت کردن درکارهای گروهی راهکار مفید ومثمرثمرتلقی می شود.
با ادامه یافتن این روند به تدریج علائم اضطراب جدایی درکودکان با کاهش چشمگیری روبرو می شود.
همچنین تمجید کردن والدین درهنگام تلاش وکوشش کودک برای وارد شدن به جمع دوستان وهمسالان خود، بسیارکارسازوکاربردی محسوب می شود.
بدون تردیدپشتیبانی وحمایت ازشرکت کردن کودک درانجام فعالیت های گوناگون، یک گام مؤثروتاثیرگذاربرای کاهش وبه حداقل رساندن علائم اضطراب جدایی درکودکان به شمارمی رود.
پیشنهاد ویژه:
سوق دادن کودک به سمت وسوی فعالیت های سالم فیزیکی واجتماعی به منظوربرطرف نمودن حس اضطراب وتوسعه تعاملات دوستانه کودک، کمک بسیارشایانی به کودک می کند.
ستایش وتمجید کردن ازموفقیت کوچک کودک نیزدرازبین بردن علائم اضطراب جدایی درکودکان بسیارتاثیرگذارواثربخش می باشد.
بدون دیدگاه